AK Parti Genel Merkez Teşkilat Başkanı Ahmet Büyükgümüş’ün Antalya–Isparta–Burdur turu, tabanda “silkelenme” beklentisini karşılamak yerine daha büyük bir hayal kırıklığı oluşturdu.
Taban sahada samimi temas görmek istiyordu; hatırlanmak, motivasyon, vefa…
Geriye ise tek bir soru kaldı: “Bu muydu?”
Antalya: Ağır Yüke Omuz Verilmedi
Antalya, Türkiye’nin en çetin siyasi iklimlerinden biri.
Yıllardır yük taşıyan, seçim yorgunu ama çalışkan teşkilat, Ankara’dan moral ve sahaya dokunan bir temas bekliyordu.
Beklenti açıktı:
İlçe ilçe ziyaret,
Sorunların yerinde görülmesi,
Başarılı teşkilata motivasyon.
Fakat program kısa tutuldu; tribün değil, saha dokunuşu bekleniyordu—gelmedi.
Isparta: Belediyecilik Gücü Sahaya Yansıtılamadı
Isparta bugün Türkiye’nin en güçlü belediyecilik performanslarından birine sahip.
Bu başarı, ziyaretin lokomotifi olmalıydı ancak vitrinde kaldı, sahaya taşınamadı.
Daha kötüsü:
Tribünlere oynayan birkaç kişinin fotoğrafı tüm emeğin önüne geçti.
Oysa Isparta’nın hakkı şuydu:
Belediyecilik başarısının güçlü vurgusu,
Emektarların görünür kılınması,
Motivasyon dalgası.
Hiçbiri olmadı.
Burdur: Siyasetin Ortasında Unutulmuşluk Hissi
Burdur uzun süredir yönsüzlük içinde.
“Burdur sahipsiz değil.” mesajı için büyük fırsat olan ziyaret, program sıkışıklığının gölgesinde kaldı.
En çok temas bekleyen il, en az temas alan il oldu.
Vefa Beklentisi ve Boş Kalan Duygular
Batı Akdeniz’de vefa siyasetin omurgasıdır.
Yıllardır emek veren isimlerin kapısı çalınmalıydı; bu kareler yoktu.
Fotoğraflar doluydu ama teşkilatın duygusu boş kaldı.
Silkelenme Nerede?
Silkelenme;
salonda değil, sahada,
pozlarla değil, temasla,
tribünle değil, emekle olur.
Büyükgümüş’ün yapması gereken açıktı:
Isparta’nın belediyecilik gücünü öne çıkarmak,
Antalya’nın ağır yüküne omuz vermek,
Burdur’un boşluğunu doldurmak.
Ama üç il bir güne sıkıştı ve beklentiler karşılanmadı.
Batı Akdeniz bugün tek cümle kuruyor:
“Silkelenme sahada olmalıydı, tribünde değil.”
